Na kolekcję birmańską składa się wyjątkowy zbiór tekstów związanych z buddyzmem therawada, pochodzący z Mjanmy (dawniej zwanej Birmą). Ponad połowę kolekcji stanowią parabaiki, czyli tradycyjne książki w kształcie harmonijki wykonane z ręcznie czerpanego papieru o charakterystyce lokalnej. Często zawierają teksty rytualne i astrologiczne. Niektóre cenne parabaiki zostały użyte do produkcji komercyjnej. Na awersie zdobione są współczesnymi scenami z życia Buddy, natomiast na rewersie znajdują się fragmenty oryginalnych starych tekstów w języku Szanów, rzadziej Pa’O. Kilka książek ma pięknie zdobione okładki, z których na szczególną uwagę zasługują reliefy w masie lakowej (MAP 19772 i MAP 20100).

W kolekcji Muzeum Azji i Pacyfiku znajduje się także bogaty zbiór świętych tekstów buddyzmu spisanych w języku palijskim. Są to m.in. księgi kammavaca, wykonane na pokrytej w całości laką tkaninie lub blasze. Księgi te są pięknie zdobione charakterystycznym dla nich ozdobnym tekstem, będącym odmianą pisma birmańskiego. Pozostałe księgi są ryte na liściach palmowych o lakowanych i złoconych brzegach. Zawierają one teksty należące do palijskiego kanonu buddyjskiego Tipitaka.

Większość ksiąg jest współczesna, natomiast kilka egzemplarzy pochodzi prawdopodobnie z XIX wieku.

Kolekcję wstępnie opisał dr Georg Noack (Linden-Museum Stuttgart), następnie w ramach projektu manuskrypty szczegółowo opracował dr Jotika Khur-Yearn (SOAS, University of London).